Batibouw

Straks bezoeken we het mekka van de bouw- of verbouwlustigen, Batibouw. Enigzins met tegenzin. Er loopt daar altijd een massa volk rond. Daarom ook dat we op een werkdag gaan, in de hoop dat het dan toch iets rustiger is.

Je kan ook onmogelijk alles (of zelfs maar de helft) bezoeken op een deftige manier in één dag. Planning op voorhand is vereist, maar ik heb nu gemerkt dat onze prioriteiten verspreid liggen door het ganse gebouw. We beginnen in het midden met de ruwbouwdingen. Gevelstenen, raamprofielen en dergelijke. Dan naar de hal aan het ene einde van het gebouw voor de garagepoorten. En dan weer terug naar het andere uiteinde van het gebouw voor de verwarmingstoestellen, als er nog tijd over is. Want we moeten op tijd terug zijn om Dochter van school te halen. Een tripje van het ene uiteinde van het gebouw naar het andere, tussen al dat volk, is al een expeditie op zich.

Ik kom trouwens altijd buiten met het gevoel dat ik overbabbeld ben door de gladde verkoopspraatjes van de vertegenwoordigers, zonder dat er echt knopen doorgehakt zijn. Het is wel leuk om een aantal nieuwe dingen te zien, vooral dan de technologische snufjes, maar die vallen dan weeral buiten ons budget…