Ik had een boel knuffels toen ik klein was. Die kregen dan allemaal een naam. Sommige waren erg voor de hand liggend, zoals Eekhoorn voor een eekhoorn. Ik vond het te moeilijk om een knuffelterm te verzinnen, gebaseerd op eekhoorn. Ik had hem natuurlijk altijd Fred of zo kunnen noemen, maar daar heb ik toen niet aan gedacht. Ze hadden zelfs een geslacht. Om de een of andere reden waren de konijnen onder de knuffels altijd vrouwelijk. Er zaten geen rammelaars bij. De beren aan de andere kant waren altijd berenventen.
De knuffels, een hele zak vol, hebben dan een aantal jaren op zolder verbleven, tot het afscheid bij een opruimactie niet langer kon worden uitgesteld. Met pijn in het hart toch wel, zijn er toen een aantal in de containers gegaan voor gebruikte kleding en zo. Enkele zijn overgebleven. Een daarvan, een konijntje, is verhuisd naar de knuffelcollectie van Dochter.
Dochter heeft ondertussen zelf ook al een respectabele verzameling. Elke avond kiest ze er eentje uit, die naast ouwe getrouwe Kikker bij haar mag slapen. Onlangs viel de keuze op het konijntje. Ik begon na te denken over de naam die ik aan dat konijntje gegeven had, maar ik kon er maar niet opkomen. Heb het dan maar Connie gedoopt (Connie het konijn, woeha) en Dochter heeft dat vlotjes overgenomen.
Alleen, ik krijg het niet uit mijn gedachten. Mijn grootmoeder wist te vertellen dat het konijntje afkomstig was van een instelling voor bejaarden en geesteszieken, waar ze zulke knuffeltjes maakten. Maar op de naam die ik er aan gegeven had, kon ze ook niet meer komen… Nochtans, ik weet nog hoe ik een lijstje gemaakt had met de namen van alle knuffels die in de zak gingen en naar de zolder verhuisden. Ik was zo iemand, ja. Het lijstje is bij de opruimactie boven water gekomen, maar meer dan een nostalgische blik heb ik er niet op geworpen, voor het bij het oud papier werd gegooid.
Hoe kan ik dat konijn nu verdorie toch genoemd hebben?
Mijn knuffelbeer (waarmee ik onafscheidelijk was) heette “loetje”. Geen idee vanwaar dat kwam, het bekte wel goed zeker?
Voor wat de naam van het konijntje betreft, weten uw ouders/broers/zussen? het niet meer?
>> pierre du coin:
Ik heb er iedereen al mee lastig gevallen… Niemand weet het nog.
Nijntje?
>> Christophe:
Nee, toch niet. “In mijnen tijd” bestond Nijntje nog niet… ’t Was toen nog Plons en Tik Tak en zo.
Vroeg of laat schiet het je te binnen. En hoewel het konijn thans reeds tot Connie herdoopt is, kun je de vergeten naam dan als tweede naam aanwenden. Staat chic, ook voor een konijn. 😉
Konijn?
>> Mirthe:
Ja! Dat was het! 😀
Nee, toch niet dus…
alcyonientje?
neen, het zal wel pluk zijn.
of daniëlla.
Pluisje? :p
Ik heb mijn knuffel in een zotte bui eens Spoenk genoemd 🙂
Ik kan me niet herinneren dat ik een knuffel had! Maar dat is dan ook al zooooo lang geleden 😉
Ik denk niet dat er toen veel knuffels waren!
Ik zou het ‘Piet Konijn’ genoemd hebben, maar ja, als konijnen altijd vrouwelijk waren zal dat wel niet zeker?
Benieuwd of je het ooit nog te weten komt.
Kortweg “musti” misschien ?
@ Alycon, ja PLONS… Dag Plons, gekke kikker, het was een mooi verhaal…
>> pironik, elinetje, xixarro, freddy11:
Nee, toch niet. Ik vrees dat de naam van het konijntje voor eeuwig in de nevelen van de tijd (en van mijn geheugen) is verdwenen…
>> Chantal:
Nee, was Plons bij jullie ook bekend?
Offeuh, was Plons misschien Nederlands van oorsprong…?
Ik had vroeger ook veel knuffels. Had daardoor bijna zelfs geen plaats in bed.
De naam van Flappie ga je nog wel terugvinden.
Beter laat dan nooit. Mijn konijntje vroeger heette kiki. Alé, mss doet dit toch nog een lichtje branden.
>> dontask:
jammer; nee dus. Toch bedankt!