Aandekantbrenger

Het is gebeurd. Zoon heeft een eerste vandalenstreek op zijn kerfstok. Hij heeft gisteren bij mijn schoonouders met één karateslag van zijn lepeltje een (nieuw) bord in tweeën geslagen. Met Dochter zijn we zulke fratsen (nog) niet tegengekomen. ’t Verschil tussen een meisje en een jongen zeker?

Misschien dat hij deze nacht last had van zijn geweten, want veel rust heeft hij ons of zichzelf niet gegund. Ofwel had hij wat last van de vaccinatieprikken van de dokter bij Kind en Gezin, de duts.

Maar ach, wat is nu een bord?

Mijn meter vertelt nog altijd aan wie het horen wil dat ik toen ik klein was, met één machtige zwaai van mijn armpje de koffiekan de grond op kwakte. En dat ik de bekleding van een zetel om zeep geholpen heb. Met een speelgoedvliegtuigje. Zoon kan dus nog wat van mij leren.