Gisterenavond zond Eén de halve finale van het Eurovisiesongfestival uit. Reden genoeg om te zappen dus.
Op de VTM en Ka2 ook niet veel soeps. *zap*
Op VT4 en Vijftv ook al niet. *zap*
Nog even gepasseerd langs de regionale tv en National Geographic, om uiteindelijk bij Ned3 te belanden. En net daar was het interessant zie! Het gebeurt niet veel dat we heden ten dage nog doorzappen tot aan de Nederlandse televisie, wegens normaal gezien ofwel genoeg te zien op de Vlaamse netten, ofwel (en meestal) gewoon geen zin om te kijken.
Enfin, goed gezien van die Nederlanders om tijdens het Songfestival een documentaire uit te zenden over het voedselprobleem in de wereld. Daarmee konden ze mij alvast boeien. Ik heb er spijtig genoeg niet alles van gezien, want het was al bezig toen ik langs kwam gezapt, en een half uur later heb ik mij opgepakt en ben ik nog een toertje gaan joggen, want anders werd het te laat.
Wat ik heb onthouden:
– In Wenen wordt genoeg brood weggegooid om de tweede grootste stad in Oostenrijk te kunnen voorzien van brood. En met wat in Zuid-Korea wordt weggegooid aan voedsel, kan heel Noord-Korea gevoed worden. Voedsel is gewoon veel te goedkoop geworden voor ons.
– Het voedselprobleem in Afrika zou eenvoudig kunnen opgelost worden als de Westerse landen de stap zouden durven zetten. Wij zijn het probleem. Onze overproductie wordt in Afrika gedumpt als ‘voedselhulp’, zodat 1) onze markten beschermd blijven van te grote prijsdalingen; 2) de prijzen van voedselproducten die in Afrika zelf geproduceerd worden, niet kunnen concurreren tegen de dumpingprijzen van het gedumpte voedsel.
– Alhoewel iedereen ondertussen wel wéét dat het beter zou zijn om bio-producten of fair trademerken te kopen, doen we het niet (massaal) omdat de alternatieven toch goedkoper zijn. We vinden dat de winkelketens daar iets zouden moeten aan doen. Die zetten de stap naar enkel ecologische, bio- of fair tradeproducten niet, omdat de koper dan zou overstappen naar de concurrentie met minder gewetensproblemen en lagere prijzen. De ketens vinden dat de overheid dan maar regels moet opleggen. De overheid doet evenmin iets, omdat door het opleggen van regels, bedrijven en producenten uit eigen land zouden wegtrekken of weggeconcurreerd worden…
Da’s weer zo’n programma dat in mijn ogen verplichte kost zou moeten zijn voor iedereen.
Net als de reeks 0032 op Eén trouwens.
Alcyons nest 
Ik heb het opgenomen, maar ga het zeker kijken… ik hou wel van de VPRO-thema-avonden.
>> Chantal:
Als die allemaal zo zijn, dan kom ik zeker nog eens terug.
Ik mag met de hand op het hart beweren dat ik nooit voedsel weggooi (geen homp brood, geen frietje, niets!)
Ik koop geen bio en fair trade, al zou ik dat best wel willen, om de doodeenvoudige reden dat die duurder zijn dan de ‘gewone’ producten.
Wij komen regelmatig in de bio-Planet om granen en bonen te kopen: quinoa, bulgur, zilvervliesrijst, linzen en kikkererwten (echtgenoot is veganist!) want die produkten vind je niet in gewone winkelketens. Maar alles kopen in de bio-Planet doen we niet want véél te duur! Voor de biologische groenten zorgt echtgenoot dan weer…straks lekkere aardbeien, sperziebonen, snijbiet, spinazie, courgettes, pompoenen, tomaten etc… 🙂
Dat ‘wij’ voedsel dumpen in Afrika als voedselhulp is niet helemaal juist. Europa doet dit niet meer, er wordt de voorkeur gegeven aan financiële steun in tijden van crisis. De VS daarentegen stuurt nog wel overschotten naar het zuiden. Het ironische is dat het (dure) transport van die goederen wordt betaald met het geld dat Europa inzamelt.
Europa voert wel een slechte prijzenpolitiek door zijn overschotten te verkopen in het buitenland (ontwikkelingslanden), maar aan gesubsidieerde tarieven. Daardoor krijg je van die idiote situaties dat duur geproduceerde Europese suiker uit suikerbieten goedkoper is in suikerproducerende landen in het zuiden die hun suiker halen uit suikerriet (veel groter rendement). Hetzelfde voor melk: geen enkel kind in Afrika weet nog dat melk een vloeistof is die uit een dier komt. De meeste kennen melk als een poeder dat je in water oplost.
>> Smiling Cobra:
Ik kan ook geen eten weggooien. Ik zit dikwijls dus ook nog een oude korst op te eten, terwijl er al vers brood is…
>> Annemie:
Ik vind het positief dat de Colruyt bvb nu ook al oxfamproducten (bvb chocolade) in zijn rekken heeft. (Nu nog het lekkere oxfamfruitsap.) Op die manier moet ik geen drie winkels afrijden om alle boodschappen gedaan te krijgen…
>> be.bart:
veel beter uitgelegd dan dat ik het zou kunnen. In de documentaire was ook verwezen naar de VS die hun overschot naar het zuiden stuurt, als ik het mij goed herinner. Dat van die melk wist ik niet. Erg he. Men vertelde wel het verhaal van de landbouwer in Afrika die op zijn veld net genoeg voedsel kan produceren voor zijn gezin, maar geen geld overhoudt om de kindjes naar school te sturen. Vertegenwoordigers komen hem ervan overtuigen dat hij exportproducten moet telen, die meer opbrengen zodat hij geld heeft om eten te kopen én de kindjes naar school te sturen. Hij neemt voor het kopen van het zaad en de meststoffen een lening. Nadien blijkt de prijs van die exportproducten (koffie,…) op de wereldmarkt altijd maar laag te blijven of te zakken, zodat hij op den duur geen geld én geen voedsel meer heeft en zijn lening niet kan afbetalen. Uit wanhoop trekt hij naar de stad op zoek naar werk, tevergeefs natuurlijk. Is het dan verwonderlijk dat er uiteindelijk mensen hun laatste beetje geld afgeven om op een boot naar Europa te geraken?
We kunnen idd ons steentje bijdragen maar veranderen daardoor slechts weinig. De regeringen, multinationals kunnen grote verandering brengen maar op dat niveau gebeurd dat niet. Daar is volgens mij teveel geld (eigen belang) mee gemoeid.
Wat bio betreft, wij kopen zeer veel in een biologische winkel; granen, groenten & fruit… Helaas is bio niet goedkoop en daardoor minder toegankelijk wat ik op zich een spijtige zaak vind.
alle beetjes helpen, ook ik haal sommige producten in de oxfamwinkel