Bij ons op het werk kan je ’s middags kiezen tussen twee verschillende warme maaltijden. Die worden aan tafel opgediend in kommen of schalen voorzien voor vier personen. Van het moment dat er één persoon aan een tafel van vier komt zitten, wordt het eten opgediend.
En nu begint het…
– Ga ik wat vroeger of wat later? Als ik te laat ga, moet ik ergens aanschuiven waar nog plaats is. De mensen zitten er ook al wat langer, zodat mijn portie bijna koud geworden is.
– Bij wie schuif ik aan? Bepaalde mensen hebben een grotere honger dan anderen. Als je juist kiest, blijft er misschien nog wat extra over…
Persoonlijk vind ik de volgende strategie de beste. Dan wacht je wat langer, maar niet té lang. Dan kies je je een tafel waar twee of drie vrouwen aanzitten. Die eten namelijk niet zoveel. Als er dan bijvoorbeeld spaghetti op het menu staat, dan blijft door de gecombineerde mindere eetlust van die vrouwen voldoende in de kommen om zelf een tweede maal op te scheppen. Natuurlijk met toestemming van alle partijen, die tegen dan meestal toch al terug naar hun bureau vertrokken zijn.
Lastig, lastig. Het is een jungle op kantoor.
Mijn beer rammelt al ruim voor 12u, dus ik hou het meestal niet te lang uit, alle strategieën ten spijt. Voordeel: mijn eten is meestal warm. Nadeel: ik kies mijn tafelgenoten niet. Niet dat ik iets tegen mijn collega’s heb. Er is er één bij, een al wat oudere man, die zijn bordje meestal goed vult. Hij maakt het dan weer goed door traag en met zoveel smaak te eten, dat het een plezier is om zien…
Bizarre manier van hoe ze daar een bedrijfsresto runnen. Lijkt me een schoolse manier maar ik kan me vergissen.
Een soort van overlevingstocht als je geen uitgekiemde strategie hanteerd.
>> buddha:
Ja, het heeft zijn nadelen. Vooral als je in een vergadering zit die wat uitloopt, dan is het eten al afgekoeld. Snap ook niet goed waarom ze er geen zelfbediening van maken. Te weinig volk zeker.
Wij hebben een middelmatig groot bedrijfsresto. Met een grot aanbod, maar het loopt hier ook wel eens in de soep. Haha. Vaak te lange wachtrijen aan de kassa waardoor je eten koud is als je kan beginnen…
Tja, dàt is dan de andere kant van de medaille. Bij ons zet je je neer, en je kan direct beginnen aan de soep. De kosten worden afgehouden van het loon.
Tjonge, wat een ingewikkelde toestanden allemaal! En toch zal ik het nog even ingewikkelder maken. In je stukje ‘Ochtendritueel’ van eergisteren schrijf je:
06u15: mijn boterhammetjes voor deze middag zijn gesmeerd …
Wanneer eet je die dan op?
>> Smiling Cobra:
Oei, een Aandachtige Lezer! 😉
’t Is simpel: ik eet niet elke dag warm, maar alleen als het beter uitkomt voor ’s avonds. En rekening houdend met mijn vrouw. Als ik twee keer per dag warm zou eten (wat mij wel zou smaken, daar niet van), dan moet ik binnenkort een dubbele bureaustoel bestellen.
Het toeval wil nu wel dat ik maandagmorgen mijn bokes gesmeerd had, maar dat ik ook warm besteld had (je moet dat op voorhand melden namelijk). Ik heb mijn bokes in de koelkast gezet en ze ’s avonds opgegeten…
Gezellig lijkt me wel, en zal vast niet duur zijn, zo’n manier van doen.
>> maxentia:
Ja dat wel. Je zit elke keer bij andere mensen (tenzij je afspreekt natuurlijk, maar die moeite doe ik niet). En duur is het ook niet nee.
Ik zou me geen zorgen maken in die dubbele bureaustoel. Je zou versteld staan welke massa vlees er in zo’n stoel past (afgaan van mijn collega’s).
>> dawnofnone:
Heej! Waarmee moet ik mezelf dan nog motiveren om niet ongebreideld uit te zetten?! 😉
Ik vind ht ook maar een vreemde manier. Kan het mij niet echt zo voorstellen. Vreemd vreemd. Je moet er eens een filmpje van maken ander 😉
>> Young Crazy Fool:
Nee? Gewoon, twee mensen van het keukenpersoneel plaatsen een kom soep op tafel. En nadien een kom met de patatjes, met de groentjes, en een schaal met vier stukken vlees, al naargelang het menu. Ben je de eerste aan tafel, dan komen ze daarmee al af. De laatste aan tafel neemt het laatste stukje vlees, wat ondertussen al wat kouder kan zijn natuurlijk. Vandaar dat ik nù ga eten, want ’t is 12u12! 😉
Ik eet wél elke dag 2 keer warm. Vermits ik broodmager ben, kan dat zeker geen kwaad. Voorlopig kunnen er nog 2 xixarro’s op één bureaustoel 😉
>> xixarro:
Sjansaar!
Zat je daarstraks aan een goede tafel (veel vrouwen)? Ik had je het verhaal al eens eerder horen vertellen, maar vind het toch grappig met al je strategieën.
>> Sofie:
Nee, bij die mens die zo smakelijk kan eten :). En dan nog sappig Gents praat ook. Onnavolgbaar, hoe die ‘broccoli’ uitspreekt :D.
Misschien kan je vragen aan je buurman om bijvoorbeeld om 12.10 een collega van jou op te bellen. Op het moment dat die laatste de tafel verlaat om de telefoon op te nemen, neem jij vlug zijn plaats in. Zo kan je zijn bord nog uiteten. Het kost je niets.
Ik weet het, het is tamelijk gecompliceerd. Maar om iets gratis voor niets te krijgen, moet een mens al eens een inspanning doen!
>> cursief huigje:
Lol!
Als je nu jezelf benoemt tot tafel krak, dan kun je met je stoeltje steeds aan een andere tafel bijschuiven .
Zou niet echt mijn manier van eten zijn, ik ben namelijk een hele trage eter en dan zou het zeker koud zijn, lijkt me een ongewone manier van opdienen, ik heb dit nog nooit op een bedrijf geweten en heb al vele keukens bezocht.
>> micky-oao:
Er zit wel iets in, maar ik zou liever gewoon alleen mijn mes en vork meenemen 🙂
>> freddy11:
Tja, ik ben niet anders gewoon, dus…